Minder bewoners, de bakker die verdwijnt en scholen die te weinig leerlingen hebben om de deuren open te houden. De leefbaarheid op het platteland staat onder druk. Hoe houden kleine kernen bestaansrecht?
In het Sallandse dorp Hoonhorst speelde dit vraagstuk ook. In de kern vertrokken jongeren naar elders, konden oudere inwoners niet naar geschikte ouderenvoorzieningen en was het economisch verkeer laag. In 2009 ontstond het plan ‘Duurzaam Hoonhorst’. Ik was één van de drie initiatiefnemers van dit plan.
Het plan won in 2010 de prijs van Duurzaam Dorp Overijssel. Hieraan was een interessant bedrag van 1,5 miljoen euro gekoppeld. Het heeft denkwerk gevraagd om dit bedrag als vrijwilligersorganisatie te besteden aan duurzaamheid en leefbaarheid. Dit is gelukt met kleinere en grote projecten, 11 themagroepen, 75 vrijwilligers en een bestuur met 6 leden.
Alle plannen hadden betrekking op de thema’s Groen, Gezond, Gemeenschappelijk en Gezellig. De lijst met projecten is lang: de realisatie van snel internet, collectief zonnepanelen inkopen en installeren, een dorpsdeelauto en laadpunten voor elektrische auto’s, de dorpskachel (biomassa) voor de sportaccommodatie en school, LED-verlichting bij een sportveld, huisvesting voor ouderen, het opzetten van een vrijwilligersorganisatie rond zorg voor ouderen, streekproducten en een gezamenlijke moestuin, thuiswerkplekken en studiebegeleiding, een internetwinkel… en dat is nog niet eens alles.
Het project won later ook nog de titel “meest aansprekende project Overijssel”, de P-Nuts award in Tilburg en de landelijke Dorpsvernieuwingsprijs. In 2016 vertegenwoordigde Hoonhorst Nederland bij de Europese Dorpsvernieuwingsprijs in Hongarije en won het project de tweede prijs in de hoofdcategorie.
Ik was tot en met 2019 voorzitter van stichting Duurzaam Hoonhorst en daarna benoemd tot lid van de Raad van Advies.