Alweer 5 jaar geleden zijn wij verhuisd naar Zwolle. Naar een bestaande woning die gebouwd is in 1990. Net als in ons vorige huis was hier de ambitie om aardgasvrij te worden. En als het even kan energieneutraal. Alleen met een bestaande woning is dat toch net even anders dan bij ons vorige huis in Hoonhorst die we destijds nieuw hebben gebouwd. In een aantal jaren hebben we steeds stappen gezet. En dan opeens is het zover: de aardgasleiding in de meterkast is doorgezaagd en afgedopt. Dat vond ik een emotionele ervaring.
Nog 90 maanden te gaan tot 2030 Ongeveer 100 maanden voor 2030 is een belangrijk rapport van de IPCC verschenen, het klimaatpanel van de Verenigde Naties. 2030 is een belangrijk jaartal om de doelen van het Klimaatakkoord Parijs en van het Nationale Klimaatakkoord te halen. Nederland moet dan minimaal 55% van de broeikasgassen hebben gereduceerd ten opzichte van 1990. Dat is nodig om de stijging van de temperatuur op aarde te beperken. Dit inspireerde mij om iedere maand tot 2030 een blog te gaan schrijven over de klimaatverandering en hieraan gerelateerde thema’s.
Stap voor stap hebben we gewerkt aan het aardgasvrij maken van ons huis. Voordat we er kwamen wonen hebben we direct al vloerverwarming in de woonkamer laten aanleggen en gingen we koken op een inductieplaat. In de loop van de jaren zijn alle ramen, deuren en kozijnen vervangen. HR++ glas in de ruimten die we minder gebruiken en triple glas in de hal en woonkamer. Een deel van het dak is na- geïsoleerd. Aan de verdere isolatie (vloer, spouw en dak) hebben we niets gedaan.
Ook de ventilatie heeft onze aandacht gekregen. We ontdekten dat de CO2 in de woonkamer behoorlijk op kon lopen. De ventilatieroosters in de oude ramen deden blijkbaar hun werk onvoldoende. Doordat we de kozijnen en ramen gingen vervangen was dit wel een aandachtspunt. Je wilt immers vanuit duurzaamheidsoogpunt geen ventilatieroosters in de ramen. Zo bedachten we een inventieve ventilatieoplossing met warmteterugwinning die nu via de oude schoorsteen loopt die we toch niet gebruikten.
So far so good. Vloerverwarming: check. Goed tot zeer goed geïsoleerd glas in het hele huis: check. Ventilatie op orde: check. Elektrisch koken: check. Redelijke isolatie in de schil van de woning: check. Kiezen we voor de ‘zeker route’ door een hybride warmtepomp te plaatsen? Dan kunnen we als het erg koud is veilig terugvallen op de CV-ketel. Of gaan we voor de all-electric variant van de warmtepomp? Onze adviseurs zeiden dat laatste. Gewoon de stap zetten naar een volledige elektrische lucht-water warmtepomp. Moet kunnen.
En zo is geschied. De volledige elektrische lucht-water-warmtepomp is onlangs geplaatst. Een buiten unit en een binnen unit. Die laatste is op de plek gekomen waar de oude CV-installatie hing. Dus logisch dat de oude CV-installatie er uit is gesloopt. En ik heb deze op de aanhanger zien liggen. Ik wist het, we zijn er lang mee bezig geweest, en toch, toen ik ’s avonds in de meterkast keek zag ik een doorgezaagde en afgedopte gasleiding. De gaskraan was dichtgedraaid. Nogmaals natuurlijk wist ik dit, het is ook waar ik in mijn werk mee bezig ben, alleen toen ik dat zag deed dat echt wat met mij. Het is definitief. Het einde aan het aardgasperk in ons huis.
Ik zit te puzzelen wat mij nu emotioneel maakte. Hoe komt dat nu? Verstandelijk wist ik best dat dit zou gebeuren. We hebben bewust de keuze gemaakt om aardgasvrij te wonen, de installateur opdracht gegeven, niet meer van Poetin afhankelijk te zijn, de wereld beter voor onze kinderen achter te laten, etc. En toch het definitieve afscheid nemen, letterlijk de doorgezaagde leiding zien. Jeetje! Als het ware dat de navelstreng is doorgeknipt. Tijd voor een nieuw tijdperk, loslaten van oude gewoonten en op eigen benen staan!
Inmiddels hebben we netbeheerder Enexis opdracht gegeven de gasmeter en gasleiding weg te nemen. Echt een definitief einde. Geen weg meer terug. En we wachten op onze zonnepanelen die eigenlijk al gelegd hadden moeten zijn. Onderweg naar……
